MHR Business Institute Centre II

MHR Centre ကို လြန္ခဲ့သည့္ ၁၅ ႏွစ္မွ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး MHR Centre II ကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ခဲ့သည္။ MHR Centre သည္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွ စ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပထမဦးဆံုး ABE (UK) ၏ ဒီပလိုမာ မ်ား အားလံုးႏွင့္ အဆင့္အားလံုးကို သင္ၾကားေပးေနသည့္ သင္တန္းေက်ာင္း ျဖစ္သည္။ သင္ၾကားမႈ သက္တမ္း ၁၅ ႏွစ္ရွိၿပီး ကမၻာအမွတ္အမ်ားဆံုးဆုရွင္ ၃၀ ဦးကိုလည္း ေမြးထုတ္ထားသည္။ ABE (UK) အဖြဲ႕ႀကီးမွ ခ်ီးျမႇင့္သည့္ ABE ဒီပလိုမာမ်ား သင္ၾကားမႈအေကာင္းဆံုး သင္တန္းေက်ာင္းဆု ကိုလည္း MHR မွ ရရွိခဲ့သည္။

MHR Centre II တြင္ Business Management, Travel, Tourism & Hospitality Management, Business Start-up and Entrepreneur ship, Human Resource Management, Marketing Management, Business Management (Financial Management Pathway) စသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားသင္ၾကားႏုိင္ၿပီး ဘ႑ာေရးႏွင့္ ဆုိင္သည့္ CIMA သင္တန္းကိုလည္း ဖြင့္လွစ္ထားသည္။ ေက်ာင္း သားမ်ားအတြက္ သင္တန္း တစ္ခုၿပီးတုိင္း ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္း Discount ေပးၿပီး ထူးခၽြန္စြာ ေအာင္ျမင္ သူမ်ားကို ပညာသင္ဆုခ်ီးျမႇင့္ေပးလ်က္ ရွိသည္။


Business Management

အသက္ ၁၆ ႏွစ္ရွိၿပီး တကၠသိုလ္ဝင္တန္း အဆင့္ရွိပါက QCF Level 4 Diploma ၄ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္ႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီး အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေအာင္ျမင္ၿပီးပါက QCF Level 5 Diploma 8 ဘာသာကို ၁၅ လတက္ေရာက္ႏုိင္သည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုခုရရွိၿပီး လုပ္သက္မရွိပါက QCF Level 6 Diploma 5 ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္၍ ဘြဲ႕တစ္ခုခုႏွင့္ အရာရွိအဆင့္လုပ္သက္မ်ားပါက QCF Level 7 Diploma 5 ဘာသာရပ္ကို ၁၂ လတက္ေရာက္ႏုိင္သည္။


Travel, Tourism & Hospitality Management

အသက္ ၁၆ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း အဆင့္ရွိပါက QCF Level 4 Diploma 4 ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္ႏုိင္ၿပီး အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ ဒုတိ ယႏွစ္ ေအာင္ျမင္ၿပီးလွ်င္ QCF Level 5 Diploma 8 ဘာသာကို ၁၅ လ တက္ေရာက္ႏုိင္သည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုခုရရွိၿပီး သက္ဆုိင္ရာ လုပ္သက္ရွိလွ်င္ QCF Level 6 Diploma 5 ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္ ရမည္။


Business Start-up and Entrepreneurship

ေအာင္ျမင္သည့္ ကိုယ္ပုိင္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတစ္ခုကို စနစ္တက် ဦးေဆာင္တည္ေထာင္လိုသူမ်ားအတြက္ QCF Level 4 Diploma 4 ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္ ရမည္။


Human Resource Management

အသက္ ၁၆ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္၀င္တန္း အဆင့္ရွိလွ်င္ QCF Level 4 Diploma ၄ ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္ သင္ယူႏုိင္ၿပီး အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ဒုတိယႏွစ္ ေအာင္ျမင္ၿပီးလွ်င္ QCF Level 5 Diploma ၈ ဘာသာကို ၁၅ လ တက္ေရာက္ႏုိင္သည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုခု ရရွိၿပီး သက္ဆုိင္ရာ လုပ္သက္မရွိပါက QCF Level 6 Diploma 5 ဘာသာကို ၆ လ သင္ၾကားရမည္။


Marketing Management

အသက္ ၁၆ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္၀င္တန္း အဆင့္ရွိလွ်င္ QCF Level 4 Diploma 4 ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္ရမည္ျဖစ္ၿပီး အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ ေအာင္ျမင္ၿပီး လွ်င္ QCF Level 5 Diploma 8 ဘာသာကို ၁၅ လ သင္ၾကားရမည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုခု ရရွိၿပီး သက္ဆုိင္ရာ လုပ္သက္မရွိပါက QCF Level 6 Diploma 5 ဘာသာကို ၆ လ တက္ေရာက္ရမည္ ျဖစ္သည္။

Business Management (Financial Management Pathway)အသက္ ၁၆ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း အဆင့္ရွိလွ်င္ QCF Level 4 Diploma 4 ဘာသာကို ၆ လ သင္ယူႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီး အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ ေအာင္ျမင္ၿပီးလွ်င္ QCF Level 5 Diploma 8 ဘာသာကို ၁၅ လ တက္ေရာက္ရမည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုခုရရွိၿပီး သက္ဆုိင္ရာ လုပ္သက္ရွိလွ်င္ QCF Level 6 Diploma 5 ဘာသာကို ၆ လ သင္ယူရမည္။

ေက်ာင္းအေၾကာင္း စံုစမ္းႏုိင္မည့္ လိပ္စာ
MHR Centre II
အခန္း ၂၇၊ ေျမညီထပ္၊ အေဆာင္-စီ၊ Eco Apartment ပုလဲကြန္ဒို၊ ကမၻာေအးဘုရားလမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊
ဖုန္း-၀၉-၇၃၂၂၃၇၇၇၊ ၀၉-၈၆၂၈၈၇၈

အင္တာနက္ဂ်ာနယ္

ေရြးခ်ယ္ခြင့္

တေယာက္ထဲ
ေလွွ်ာက္တဲ.----လမ္း
ႏွစ္ေယာက္တြဲေလွ်ာက္လို.
ပုိၾကမ္းသြားႏုိင္လား။

ခုလုတ္တုိက္မွာေၾကာက္ရင္
လမ္းမေလွ်ာက္ပါနဲ..
ဆူးစူးမွာစိုးရင္
ေတာမတိုးပါနဲ.
ပန္းေၾကြမွာမခံႏုိင္ရင္
ပန္းဆင္ဖို.မစဥ္းစားပါနဲ.။

တခုခုကိုဆံုးရႈံးမွာေၾကာက္သူတိုင္း
အျမတ္ႏိုးဆံုးကို ဆံုးရံႈးရတတ္တယ္။

အခ်စ္ရွိလွွ်က္ ခ်စ္သူလက္
တြဲဖို. ခက္ရင္
ဒီ----- တသက္ေတာ.
ဒို.--------------------ေ၀းျပီ။

ခင္ပြန္းႀကီး (၁၀)ပါး

“ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး”

၁။ သဗၺညဳဘုရားသခင္

၂။ ပေစၥကဗုဒၶါ

၃။ သာဝကရဟႏၱာ

၄။ လက္က်္ာရံ လက္ဝဲရံ

၅။ အမိ

၆။ အဖ

၇။ ဆရာ

၈။ အဖန္တလဲလဲ မျပတ္ဆုံးမေပတတ္ ဆရာျမတ္

၉။ ေပးကမ္းဖူးေသာသူ

၁၀။ တရားေဟာေပးေသာသူ

မိတၱာနႏ ၱိ ဗုဒၶါဒီနံ ကလ်ာဏမိတၱာနံ န ဒုဗ ၻတိ ဟူေသာ (ဇာ၊႒၊၆၊၁၉) အ႒ကထာပါဠိကုိ မိတၱနႏိ ၱ မိတၱနံဟူ သည္ကား ဗုဒၶါဒီနံ- ဘုရားအစရိွကုန္ေသာ၊ ကလ်ာဏ မိတၱနံ- အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းတုိ႔အား၊ န ဒုဗ ၻတိ- မျပစ္ မွား။ ဗုဒၶါဒီနံ- ၌အာဒိသဒၵါျဖင္႔ ပေစၥကဗုဒၶါ သာဝက အဂၢသာဝက အမိ အဖ ဆရာ ရတနာသုံးပါး၌ ၾကည္ညိဳ ေသာသူ ပစၥည္းဝတၳဳေပးကမ္းေပေသာသူ တရားေဟာေပေသာသူ ဤသုိ႔၉- ေယာက္ေသာ ကလ်ာဏမိတၱကုိ ယူ၊ ထုိေၾကာင္႔ အ႒ကထာဆရာတုိ႔သည္- ဗုေဒၶါ ပေစၥကဗုဒၶါ သာဝကာ အဂၢသာဝကာ စ မာတာ ပိတု ဂရု သဒၵါ ပစၥယဒါယကာ ဓမၼေဒသနာ ဟူ၍ ဆုိေတာ္မူကုန္၏(အ႒ကထာဆရာတုိ႔ဟု ဆုိေသာ္လည္း မည္သည္႔အ႒ကထာဟု မသိရ၊ ဂါထာလည္းမဟုတ္)ဗုေဒၶါ စ - သဗၺၫုဘုရားလည္းေကာင္း၊ ေပစၥကဗုေဒၶါ စ- ပေစၥကဗုဒၶါလည္းေကာင္း၊ သာဝက စ- သာဝကလည္း ေကာင္း၊ အဂၢသာဝကာ စ- လက္်ာရံ လက္ဝဲရံျဖစ္ေသာ တပည္႔သားျမတ္နွစ္ပါးတုိ႔လည္းေကာင္း၊ မာတာ စ- အဖလည္းေကာင္း၊ ဂရု စ- အေလးအျမတ္ျပဳအပ္ေသာ ဆရာလည္းေကာင္း၊ သဒၵါ စ- ရတနာသုံးပါး၌ သဒၵါယုံ ၾကည္ေသာ သူတုိ႔လည္းေကာင္း၊ ဓမၼေဒသ နာ စ - တရားေဟာေပေသာ သူလည္းေကာင္း၊ ကၠဳတိ -ဤသုိ႔၊ ဒသ- ၁၀ပါးကုန္ေသာ၊ ကလ်ာဏမိတၱာ- အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းတုိ႔သည္၊ ေဟာႏိ ၱ - ျဖစ္ကုန္၏

VALUE OF BUDDHIST

ဒုစရိုက္ (၁၀) ပါး

“လုုပ္စရာေတြ၊လုုပ္ခ်င္တာေတြနဲ့အလုုပ္မ်ားေနတဲ့ၾကားက..ကိုုယ့္ဘ၀ရဲ ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ စီမံခန့္ခြဲတဲ့ နည္း..” ( ေဒါက္တာ ေအာင္မ်ိဳး )

အခုုတေလာ ကိုုယ့္ကိုုကိ္ုုယ္ ေမးခြန္းတခုု ေမးျဖစ္တယ္၊”ငါ အလုုပ္ေတြသိပ္ရွဳပ္လြန္းေနျပီလား၊ Multi-tasking အလုုပ္လုုပ္စရာေတြသိပ္မ်ားျပီး အမွန္တကယ္ လုုပ္သင့္တာေတြကိုု ထိထိေရာက္ေရာက္ မလုုပ္ျဖစ္ဘူး ျဖစ္ေနျပီလား”…လိုု ့။

            ကိုုယ့္လုုပ္ငန္း၊မိသားစုုအေရး၊လူမွဳေရးေတြနဲ ့မအားရတဲ ့ၾကားကFacebook ကသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ ့ post ေတြ ၀င္ဖတ္ခ်င္္၊ ျမန္မာျပည္ကသတင္းေတြလဲ သိခ်င္ေသးတယ္၊ Linkedin ၀င္ျပီး ပညာရပ္ဆိုုင္ရာေတ ြေဆြးေႏြးျဖစ္ေသးတယ္၊ email လဲေန ့တိုုင္း check ရမယ္၊ စာျပန္စရာရွိရင္ ျပန္ ဖိုု ့လိုုတယ္၊TED Talks က ေဟာေျပာတာေတြလဲနားေထာင္ခ်င္ေသးတယ္။ TV လဲဖြင့္လိုုက္အုုန္းမွ CNN လဲၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္၊ လူငယ္ေတြအက်ိဳးနိုုင္ရွိတဲ ့ စာေတြလဲနဲနဲေရးခ်င္တယ္၊ က်န္းမာေရးအတြက္အားကစားလဲ နဲနဲ လုုပ္ခ်င္ေသးတယ္၊တရားထိုုင္ဖိုု ့အခ်ိန္ေလးလဲရွိရင္ေကာင္းမွာပဲ၊သားရဲ ့ေက်ာင္းက မိဘဆရာအသင္း အစည္းအေ၀းေတာင္ေမ့သြားလိုု ့မတက္လိုုက္ရဘူး၊မ်ားလိုုက္တဲ့ အလုုပ္ေတြ။ အလုုပ္လုုပ္စရာေတြသိပ္မ်ားလာရင္ လုုပ္သင့္တဲ့အလုုပ္ေတြ မွာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္   လုုပ္ နိုုင္ဖိုု ့ခက္လာတာအမွန္ပဲ။effective နဲ ့productive သိပ္မျဖစ္နိုုင္ဘူးေပါ ့၊ အဲဒါကိုုဘယ္လိုု စီမံခန္ ့ခြဲရရင္ ေကာင္းမလဲ…လဲစဥ္းစားမိတယ္။

         ကိုုယ္တေယာက္ထဲ အလုုပ္ရွဳတ္ေနသလားလိုု ့ေဘးဘက္ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ အားလံုုးလဲ သူ့ဟာနဲ ့သူ အလုုပ္ ရွဳတ္ ေနၾကတာပဲကိုုး။ ရထားေပၚမွာ၊busကား ေတြေပၚမွာေတာင္မအားရပါ့လား၊message ပိုု ့တဲ့သူပိုု ့၊သီခ်င္းနားေထာင္သူနားေထာင္၊ email check သူ check နဲ ့။ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့စကားေျပာေတာ့ သူတိုု ့လဲ အလုုပ္ရွတ္ေနတာပဲ။စီးပြားေရး၊လူမွဳေရး၊ကိုုယ္ ့အေရး၊အမ်ားအေရးေတြနဲ ့။

        အဲဒီမ်ားေနတဲ့အထဲမွာတခုုကေတာ့..သိခ်င္၊ၾကည့္ခ်င္၊သိရ၊ၾကည့္ရမဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ပိုုမ်ားလာတာပဲဲ။  mobile phone ေတြ၊internet နဲ ့computer,tablet ေတြေပၚလာတာ communication ဆက္သြယ္ေရးကိုု အရင္ရာစုႏွစ္ ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာေကာင္းလာေစခဲ ့တယ္၊ တနိုုင္ငံနဲ ့တ နိုုင္ငံ ဆက္သြယ္ရတာ အလြန္အမင္း လြယ္ကူလာျပီး ကမၻာၾကီးဟာတကယ့္ရြာၾကီးတခုုလိုုျဖစ္သြားခဲ ့ျပီ။

 ဒါေပမယ့္ external input အျပင္က၀င္လာတဲ့သတင္းေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြက သိပ္မ်ားလာတယ္၊ ဖတ္လိုု ့မကုုန္၊မွတ္လိုု ့မကုုန္၊ၾကည့္လိုု ့မကုုန္ပဲ ဆိုုတာအားလုံးအသိပဲ။ က်ေနာ္တို ့မွာ ေတြးရမယ့္အခ်ိန္ေတြ၊ နားနားေနေနေနရမဲ့အခ်ိန္ေတြ၊ မိသားစုု ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာခ်ိန္ေတြ နဲသြား သလိုုပဲ၊  အိမ္ထဲမွာအတူေနတာေတာင္ အေဖက email  checkေန၊အေမက facebook ေပၚမွာ၊သား က computer game နဲ ့၊တေယာက္နဲ ့တေယာက္စကားေၿပာဖိုု ့အခ်ိန္မရွိသေလာက္ပဲ၊ အလုုပ္ေတြရွဳတ္ေနလိုုက္ၾကတာ၊ လုုပ္စရာေတြ၊လုုပ္ခ်င္တာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားလာတဲ့ေခတ္ပါ့လား။

            ဒါေတြကိုု ဘယ္လိုုစီမံခန္ ့ခြဲရင္ေကာင္းမလဲ..လိုု ့ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဖ်တ္ကနဲပဲ..Stephen Covey ရဲ  ့ The 7 habits of highly effective people (ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုုပ္နိုုင္စြမ္းရွိတဲ့သူေတြမွာ ရွိတဲ့အေလ့အထ ၇ခုု) စာအုုပ္ကိုုေျပးျမင္မိတယ္၊ဒီစာအုုပ္ဟာ စီမံခန္ ့ခြဲမွဳ နယ္ပယ္၊personal development မိမိကိုုယ္ကိုုဖြံျဖိဳးေအာင္လုုပ္တဲ့နယ္ပယ္မွာလူၾကိုုက္မ်ား၊ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာအုုပ္တအုုပ္ပါ။ နိုုင္ငံတကာ company ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ုုားဟာ သူတိုု ့၀န္ထမ္းေတြရဲ ့self-development ဖြံ ့ျဖိဳးမွဳ အတြက္ ဒီစာအုုပ္ကိုု ညႊန္းေလ့ရွိၾကတယ္။

အဲဒီစာအုုပ္ထဲက… Time Management Matrix (အခ်ိန္ကိုုစီမံခန္ ့ခြဲျခင္း) ကိုုသတိရတယ္။တကယ္ေတာ ့..ဒါဟာ အခ်ိန္ကိုုိုုစီမံခန္ ့ခြဲတာထက္ မိမိကိုုယ္ကိုု ကိုုယ္ စီမံခန္ ့ခြဲတဲ့အေၾကာင္းပါ။

************************************************

           သူက စေျပာတယ္…….လူအမ်ားစုုဟာ လုုပ္စရာေတြအေျမာက္အမ်ားနဲ ့အလုုပ္ေတြနဲ ့ပိေန၊ အလုုပ္ရွတ္ေနၾကျပီး မိမိရည္မွန္းခ်က္၊ မိမိတန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြအတြက္လုုပ္ရမဲ ့အလုုပ္ေတြကိုုၾကေတာ့ေမ့ သလိုုျဖစ္ေနၾကပံုုရတယ္.တဲ့၊ဒါ့ေၾကာင့္လဲ လူအမ်ားစုုဟာ မိမိရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေရာက္ေအာင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ေအာင္ေအာင္ျမင္ ျမင္ မလုုပ္နိုုင္ဘူးျဖစ္ေနၾကတာ၊တကယ္ေတာ့ ကိုုယ္ ့ရဲ ့အခ်ိန္ေတြ၊Energy ကိုုယ္စြမ္း၊ဥာဏ္စြမ္းေတြကိုု အဲဒီကိုုယ့္အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့အလုုပ္ေတြမွာ အဓိကထား သံုးရမွာ..တဲ့။

         သူက..လုုပ္ရမဲ့အလုုပ္ေတြ၊လုုပ္စရာ၊လုုပ္ခ်င္တာေတြကိုု ပထမ..ေအာက္က ဇယားအတိုုင္း အမ်ိဳးအစားခြဲဖိုု့ အၾကံေပးပါတယ္

အလုပ္ ( ၁ )   Urgent - ခ်က္ျခင္းလုပ္ရမယ္   Important - အေရးႀကီးတယ္	အလုပ္ ( ၂ ) Not Urgent - ခ်က္ျခင္းလုပ္စရာမလုိ Important - အေရးႀကီးတယ္
အလုပ္ ( ၃ )     Urgent - ခ်က္ျခင္းလုပ္ရမယ္    Not Important - အေရးမႀကီး	အလုပ္ ( ၄ ) Not Urgent - ခ်က္ျခင္းလုပ္စရာမလုိ Not Important - အေရးမႀကီး

          အဲဒီမွာ..အေရးၾကီးတယ္(IMPORTANT)ဆိုုတာက….မိမိ ဘ၀၊ရည္မွန္းခ်က္နဲ ့ဆက္စပ္တဲ ့အရာ ေတြ(ဥပမာ..ေအာင္ျမင္တဲ့ ပညာရွင္ေတြ။လုုပ္ငန္းရွင္ေတြျဖစ္ခ်င္တာ) မိမိဘ၀မွာတန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြ (ဥပမာ..ေပ်ာ္ရြွင္တဲ့မိသားစုုဘ၀တိုု့ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ခ်င္တာတိုု ့) ကိုုဆိုုလိုုတာပါ၊(ကိုုယ့္အတြက္ျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ားအတြက္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ ့)။ ဥပမာေျပာရရင္…ေက်ာင္းသားဆိုုရင္ စာေမးပြဲေအာင္ဖိုု ့၊ထူးခၽြန္ဖိုု ့တိုု ့၊၀န္ထမ္းဆိုုရင္လဲ အလုုပ္မွာ တာ၀န္ေက်ဖိုု ့၊ စီးပြားေရးလုုပ္ငန္းလုုပ္ေနတဲ့ သူကလဲ လုုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ဖိုု ့၊မိဘဘ၀ေရာက္ေနရင္လဲ မိဘတာ၀န္ေက်ပြန္ ဖိုု ့၊အမ်ားအတြက္ေစတနာ ့၀န္ထမ္းလုုပ္ေနရင္လ ဲ အဲဒီလူမွဳေရးလုုပ္ငန္း အတြက္… အစရွိတာေတြေပါ့၊ ကိုုယ္ေရာက္ေနတဲ ့ဘ၀ကိုုအေျခခံျပီးေတြးၾကည့္ရင္ ကိုုယ့္ဘ၀၊ ရည္မွန္း ခ်က္နဲ ့ဆက္စပ္တဲ ့အရာေတြ၊အေရးၾကီးတဲ့အရာေတြ ေပၚ လာမွာပါ။

    URGENT ဆိုုတာကေတာ့အားလံုုးသိတိုုင္းအတိုုင္း အခုု ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမွာေပါ့၊အဲဒီေတာ့ URGENT နဲ့ IMPORTANT ေပၚ မူတည္ျပီးအလုုပ္ ၄မ်ိဳးထြက္လာတာေတြ ့ပါလိမ္ ့မယ္။

အလုုပ္(၁) URGENT and IMPORTANT (ခ်က္ခ်င္းလဲလုုပ္ရမယ္၊ အေရးလဲၾကီးတယ္ဆိုုတဲ့အလုုပ္) ..ဥပမာ ေက်ာင္းသားဆိုုၾကပါစိုု ့၊စာေမးပြဲကေနာက္တပတ္ထဲမွာဆိုုရင္ စာၾကည့္ဖိုု.ဟာ သူ ့အတြက္Urgent and Important ေပါ့၊အလုုပ္ရွာေနတ့ဲ၊Scholarship programme ရွာေနတဲ ့ လူငယ္ေတြဆိုုရင္လဲ. .အလုုပ္တခ၊ုုScholarshipတခုု ေခၚေနတာေတြ ့တယ္၊ကိုုယ္နဲလဲကိုုက္တယ္၊ဒါဆိုုရင္ ဒါဟာ သူ ့အတြက္ Urgent and Important ေပါ့၊…အဲဒါအလုုပ္မ်ိဳးက ခ်က္ခ်င္းအေရးတၾကီးကိုု အဲဒီေပၚမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုုစိုုက္လုုပ္ရမွာ၊ ဒါကိုုေတာ့အားလံုုးလုုပ္ျဖစ္မွာပါ။

အလုုပ္(၂)NOT....URGENTbutIMPORTATNT(အေရးၾကီးတယ္၊ခ်က္ခ်င္းေတာ့မလိုုေသးဘူးဆိုုတဲ့အလုုပ္မ်ိဳး)..ဥပမာ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ဆိုုရင္အတန္းသစ္တတန္းတက္တာနဲ ့သင္တဲ့စာေတြစေလ့လာရမယ္ဆိုုတာမ်ိဳးေပါ ့၊ဘာလိုု ့လဲဆိုုေတာ့အခုုခ်က္ခ်င္းurgent မလိုုေသးေပမယ့္ ကိုုယ့္အတြက္အေရးၾကီးတယ္၊ႏွစ္ကုုန္လိုု ့စာေမးပြဲေျဖရင္ဒီဟာကurgent ျဖစ္သြားမွာမဟုုတ္လား၊ လူၾကီးေတြကေတာ့ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္ေတြးယူရင္ရပါတယ္၊ဥပမာ..ကိုုယ့္မွာ သားသမီးလဲရွိတယ္၊အခုု သူတိုု ့က ငယ္ေသးေပမယ့္ေနာက္၅ႏွစ္၊၆ႏွစ္ေလာက္ဆိုု တကၠသိုုလ္၊ေကာလိပ္ ပိုု ့ရေတာ့မွာ၊ခ်က္ခ်င္း urgent ေတာ့ေငြမလိုုေသးဘူး၊ ဒါေပမယ္ ့ဒါဟာကိုုယ့္ဘ၀အတြက္တကယ္အေရးၾကီးတယ္၊Importantေပါ့၊ေငြၾကိဳ စုုထားမွ ဆိုုတာမ်ိဳးေပါ့။

          Steven Covey ကေတာ့ ဒီအလုုပ္မ်ိဳးကိုုေတာ္ေတာ္ အေလးထားေျပာတယ္၊ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ သူဟာ ဒီအလုုပ္မ်ိဳးဦးစားေပးလုုပ္ရမွာတဲ့၊ ဘာလိုု့လဲဆိုုေတာ   ့ဒီအလုုပ္ေတြ ဟာေနာက္ေတာ့ေသခ်ာေပါက္ “URGENT and IMPORTATNT (ခ်က္ခ်င္းလဲလုုပ္ရမယ္၊ အေရးလဲၾကီးတယ္ဆိုုတဲ့အလုုပ္)”  ျဖစ္သြားမွာ၊ မျဖစ္မေနလုုပ္မွာ။ၾကိ ုုစဥ္းစား၊ၾကိုုစီမံ ထားရင္ေအးေအးေဆးေဆးလဲလုုပ္နိုုင္တယ္၊ တကယ္တန္းလုုပ္ရမဲ့အခ်ိန္ ေရာက္လာေတာ့လဲ အဆင္သင့္ျဖစ္တာေပါ့ ..တဲ့့၊ ေနာက္အခ်က္က..လူသေဘာက ခ်က္ခ်င္းလုုပ္စရာမလ္ိုုေသးရင္ ေပါ့ေပါ့ဆဆေနတတ္၊ ေမ့ေနတတ္တယ္။ ဒီအလုုပ္မ်ိဳးကေမ့လိုု ့မရဘူး၊ဘာလိုု ့လဲဆိုုေတာ့မိမိရည္မွန္းခ်က္၊ မိမိတန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြကိုုေပးစြမ္းမဲ ့အလုုပ္ေတြျဖစ္ေနလိုု ့ေပါ့။

         တကယ္ေတာ့က်ေနာ္တိုု ့မွာလဲဒီလိုုအေတြ ့အၾကံ ုုေတြေက်ာင္းသားဘ၀ မွာရွိခဲ့ဘူးၾကပါတယ္လိုု ့က်ေနာ္ထင္တယ္၊ ေက်ာင္းစာကိုု ႏွစ္စကစျပီးနဲနဲခ်င္း ျပင္ဆင္လာတဲ ့ေက်ာင္းသားနဲ ့စာေမးပြဲနီးမွ သိမ္းၾကံု ုုးၾကည့္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားမတူသလိုေပါ့ဗ်ာ၊ Steven Covey က ဒါကို ဘ၀တေလ်ွာက္လံုုးမွာ သံုုးေစခ်င္တာ။

အလုုပ္(၃) URGENT but NOT IMPORTATNT (ခ်က္ခ်င္းလုုပ္ရမဲ့ပံုုပဲ၊ ဒါေပမယ့္ အေရးေတာ့မၾကီးဘူး .. ဆိုုတဲ့အလုုပ္ မ်ိဳး) ဥပမာ..TV မွာကိုုယ္ၾကိုုက္တဲ ့ကိုုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲက အပိုုင္းတပိုုင္းလာတာမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက လဘက္ရည္ဆိုုင္လွမ္းေခၚတဲ့ အခါမ်ိဳးေနမွာေပါ ့၊ေရွ့ကေျပာခဲ့တဲ့အလုုပ္၂မ်ိဳး အလုုပ္(၁)နဲ့အလုုပ္(၂)ေတြနဲ့ ့တိုုက္ဆိုုင္မေနရင္၊ အခ်ိန္ပိုုလဲရွိေနရင္ လုုပ္ေပါ့ဗ်ာ။
အလုုပ္(၄)NOT URGENT, NOT IMPORTATNT(အေရးလဲမၾကီး၊ခ်က္ခ်င္းလဲလုုပ္ဖိုု ့မလိုုတဲ့ လုုပ္ မ်ိဳး)…အဲဒါကေတာ ့ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္သာစဥ္းစားၾကေပေတာ့။
                 Steven Covey ကေတာ့ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ အဲဒီ အလုုပ္(၃)နဲ ့အလုုပ္(၄)အလုုပ္ မ်ိဳးကိုု ကိုု နဲနိုုင္သမ်ွနဲပါေစ…လိုု့အၾကံျပ ုပါတယ္။
           ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္လုုပ္နိုုင္တဲ့သူေတြဟာ အလုုပ္(၁)နဲ ့(၂)မွာပဲ မိမိအခ်ိန္နဲ ့စြမ္းအားေတြကိုု ပိုုသုုံးၾကတယ္၊ဘာလိုု ့လဲဆိုုေတာ ့ဒီအလုုပ္မ်ိဳးေတြဟာ URGENTခ်က္ခ်င္းလုုပ္ဖိုု ့လိုုသည္ျဖစ္ေစ၊မလိုု သည္ျဖစ္ေစ.. ကိုုယ့္ဘ၀ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္၊ပန္းတိုုင္၊ကိုုယ္တန္ဖိုုးထားတဲ့အရာေတြကိုုရရွိေစမဲ့ IMPORTANT အလုုပ္မ်ိဳးေတြျဖစ္လိုု ့ပဲလိုု ့သူကဆိုုပါတယ္၊ အဲဒီ၂ခုုထဲကမွ အလုုပ္(၂) ကေတာ့အေရးၾကီးဆံုုးေပါ့ဗ်ာ..လိုု ့ ထပ္အၾကံေပးထားပါတယ္။”Quadrant II is the heart of effective personal management”တဲ့။
*****************************************************
   ကဲ..ဒီေတာ့...က်ေနာ္တိုု ့လဲ ဒီ exercise ေလ့က်င့္ခန္းေလးလုုပ္ၾကည့္လိုုက္ၾကရေအာင္…

• ပထမဦးဆံုုး စာရြက္တရြက္ေပၚမွာ…ကိုုယ္အခုုလုုပ္ေနတဲ့အလုုပ္ေတြ၊လုုပ္ခ်င္တဲ ့အလုုပ္ေတြ ခ်ေရးပါ၊
• ေနာက္ျပီး..ကိုုယ့္ရဲ ့ရည္မွန္းခ်က္၊ကိုုယ္တန္ဖိုုးထားတဲ ့အရာေတြအတြက္လုုပ္ရ မဲ့ အလုုပ္ေတြကိုုလဲ ေသခ်ာေတြးျပီးခ်ေရးပါ၊
• ျပီးရင္ ဒီအလုုပ္ေတြ(အားလံုုးစုုစုုေပါင္း)ကိုု အထက္ဇယားေလးထဲ ေသခ်ာေတြးျပီး သက္ဆိုုင္ရာအကြက္ေတြမွာ ထဲ့ၾကည့္လိုုက္ရေအာင္၊
• ကဲအခုု..သူ ့အကြက္ထဲသူနဲ ့သက္ဆိုုင္တဲ့အလုုပ္ေတြ ေရးထဲ့ျပီးျပီ၊
• အလုုပ္(၃)နဲ့ အလုုပ္(၄)ထဲကအလုုပ္ေတြကိုု သိပ္မ်ားေနရင္ တတ္နိုုင္သမွ် ေလ်ွာ့ေအာင္လုုပ္ပါ၊ အဲဒီအတြက္အခ်ိန္နဲ ့စြမ္္းအားေတြသိပ္မကုုန္ပါေစနဲ ့၊

• အလုုပ္(၁)နဲ့အလုုပ္(၂)ေတြအလုုပ္ေတြထဲကအတြက္ အခ်ိန္ေတြ၊ကိုုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္းေတြ အစြမ္းကုုန္ထဲ ့ လုုပ္ပါ၊
• အဲဒီဇယားေလးကိုု ကိုုယ္ျမင္သာ တဲ့ေနရာမွာထားျပီး ေန ့တိုုင္း မိမိအလုုပ္ေတြကိုု ျပန္ဆန္းစစ္ေနပါ၊အလုုပ္(၁)နဲ့အလုုပ္(၂)က အလုုပ္ေတြကိုုမွာငါအားနည္းေနသလား၊ အလုုပ္(၃)နဲ့အလုုပ္(၄)ကအလုုပ္ေတြနဲ ့သိပ္အလုုပ္ရွတ္လြန္းေနျပီလားဆိုုတာကိုုေပါ ့။

     ဘ၀မွာ ဒီလိုုစနစ္တက်လုုပ္ရင္ဘ၀မွာဘယ္မွာ မေအာင္ျမင္စရာရွိမလဲဗ်ာ။ နိုုင္ငံတကာမွာက်င့္သံုုး ေနတဲ ့၊ နိုုင္ငံတကာအဆင့္မီ၊ ေပမီေထာက္မီ.. အေတြးအေခၚ ေတြ၊က်င့္စဥ္၊စနစ္ေတြအတိုုင္း က်င့္သံုုးေနတာပဲ။ တကယ္လုုပ္ဖိုု ့ေတာ့လိုုတာေပါ့။

   အားလံုုး ေပ်ာ္ရႊင္၊ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ..

                                                                                     ေဒါက္တာေအာင္မ်ိဳ: